Een aantal vreemdelingen bevindt zich in de hal van wat een station lijkt te zijn. Iedereen is op weg, maar niemand lijkt ooit echt te vertrekken. Het lijkt wel voortdurend spitsuur. Mensen lopen op en neer, passeren elkaar, lopen vertraging op, ontmoeten elkaar, nemen afscheid, begroeten of ontwijken elkaar. Ze reizen in ieder geval, de meeste in cirkels. Heen en weer terug, heen en weer terug, heen en weer terug, heen en weer terug.

Transit (De Voorbijgangers) Is een volstrekt realistische, fragmentarische, absurdistische droom van een voorstelling, vol incomplete verhalen, vage figuren en onduidelijke geschiedenissen.